ίσως η ζωή μου
ίσως η ψυχή μου
ίσως η μνήμη μου κι ο τόπος μου
ίσως τα πατρογονικά μου
ίσως οι χαρακιές στα χέρια και στο μέτωπό μου
ίσως ο δρόμος που με το παιδί μου πασχίζω χέρι χέρι να μετρήσω
ίσως η γη που πύργωσε σα μάνα να στέρξει τους νεκρούς μου και τα θεμέλιά μου
ίσως αυτό που η μάνα μου με έμαθε να λέω εαυτό
ίσως τίποτα περισσότερο από δυο φτερούγες να μην είναι
κι ίσως πάλι άλλο να μην είναι
παρά το πως ο φόβος και η φυγοπονία μου ηττούνται
καθώς η ζωή μου κι η ανάσα μου τινάζονται από την όποια κάννη
Ωδή στην ανασφάλεια
Πριν από 16 ώρες