"...Μείνετε άγρυπνοι νέοι του Πεκίνου. Κανένα σύστημα δεν θα σας υποσχεθεί την ελευθερία σας. Δεν υπάρχει τέτοιο σύστημα, σας είπαν ψέματα. Μόνιμα θα διεκδικείτε ολοένα και περισσότερο αυτό που σας αρνούνται, βασιζόμενοι στην κούρασή σας. Με λίγες μόνο εξαιρέσεις. Μα με τις εξαιρέσεις ο κόσμος προχωρά. Όσοι ανθέξετε θα πάτε ένα βήμα πιο μπροστά, και η Κίνα από μέσα της θα σας χαμογελά. Όχι με το χαμόγελο του εμπορίου, αλλά με το αιώνιο χαμόγελο της άνοιξης, των λουλουδιών και της μουσικής..."
"... είδαμε έλληνες αστυνόμους της ασφαλείας να χτυπάν με πάθος νέους που δεν τους μοιάζουν. Η εξουσία είτε κομμουνιστική, είτε δημοκρατική, είτε ροζ σοσιαλιστική, είτε θεοκρατική είναι άθλια, βάρβαρη κι απάνθρωπη. Νομίζω πως είναι καιρός προς τα εκεί να στρέψομε το μίσος μας και τους αγώνες μας..."
"... είδαμε έλληνες αστυνόμους της ασφαλείας να χτυπάν με πάθος νέους που δεν τους μοιάζουν. Η εξουσία είτε κομμουνιστική, είτε δημοκρατική, είτε ροζ σοσιαλιστική, είτε θεοκρατική είναι άθλια, βάρβαρη κι απάνθρωπη. Νομίζω πως είναι καιρός προς τα εκεί να στρέψομε το μίσος μας και τους αγώνες μας..."
(Μάνος Χατζηδάκις - 1988 δυο αποσπάσματα από το Τρίτο Πρόγραμμα - το ένα για τα γεγονότα της εποχής στην Κίνα και το άλλο για την εξουσία)
ήτανε
