6

ΝΑΙ

μπορεί ναι μεν από σύμπτωση να το είπαμε το ΟΧΙ τότε...


 ...αλλά το είπαμε...

με επετειακή λοιπόν διάθεση παραθέτω το παρακάτω - που το σχολειό τους το μοίρασε σε παιδιά Α' Γυμνασίου -

(με κλικ το διαβάζεις)

 

υγ: το παραπάνω πόνημα μου το έφερε το σπλάχνο μου πριν λίγες μέρες απ' το σχολείο, που τους το μοίρασαν. Είναι το δεύτερο με παρόμοιο περιεχόμενο που μου φέρνει μέσα σε ένα μήνα.  
Εκπαίδευση να το πω... προπαγάνδα να το πω... ΝΑΙ να το πω...

...α και μη ξεχάσω να το αφιερώσω σε όλους τους σημερινούς "θυμωμένους", "θλιμένους", "θιγμένους" και πάει λέγοντας "εκπροσώπους του λαού".  Γιατί πως να το κάνουμε τ'αυγά και τα γιαούρτια - μην πω για το γιουχάισμα - στους δωσίλογους αποτελούν μείζον πλήγμα στην εθνική μας κυριαρχία.

0

"...με το 'να χέρι στο σπαθί και τ΄άλλο στο 'βαγγέλιο..."




Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα
θα 'πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα

Μια και με γράψανε φονιά
πήρα τον κόσμο παγανιά
και την ζωή σεργιάνι
κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς
μα ο νους σου δεν τους πιάνει

Στην ερημιά που 'χα βρεθεί
με το 'να χέρι στο σπαθί
και τ' άλλο στο βαγγέλιο
ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ που πονά
να τους το κάνω γέλιο

Μα τώρα που 'φτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά
και να με συγχωρέσει;

(στίχοι: Νίκος Γκάτσος
(μουσική: Μ. Χατζιδάκις, τραγούδι: Ξανθίππη Καραθανάση)

υγ: κι όμως, δεν μπορεί, κάποια υγρασία κρατά ακόμα η στραγγιγμένη μνήμη μας







Back to Top