ναι ρε γυρίσαμε...

Όχι ότι φύγαμε κιόλας δηλαδή…

Είναι βλέπεις και κάποιοι γυρισμοί που γίνονται έτσι χωρίς να χρειαστεί να ταξιδέψεις.  

Που επιστρέφεις χωρίς να έχεις κουνήσει ρούπι.

Δεν ξέρεις από πού, δεν ξέρεις το πως  κι ούτε ποτέ σου θυμάσαι να στήθηκες πουθενά να βγάλεις εισιτήριο.  Αυτό κάποιος άλλος στο ‘βγαλε.Με δικά σου όμως λεφτά - στα βούτηξε απ’ την τσέπη σου όταν εσύ κοιμόσουν ή όταν έκανες ότι κοιμόσουν.

Και κοίτα τώρα να δεις πράμα περίεργο…

να σου ‘χει μείνει ο γυρισμός, μα το ταξίδι χαμένο να το έχεις.  
 

Ακούς και τον ποιητή να λέει «..ευτυχισμένος που ‘κανε το ταξίδι του Οδυσσέα…»

Αλήθεια ποιο ταξίδι; της καρδιάς ; του μυαλού; του κορμιού;

Ή μήπως το άλλο που σε έπεισε πως μόνο μοναχός σου πρέπει να ταξιδεύεις

ξεχνώντας

πως αν δεν το σφίξεις το χέρι που είναι δίπλα σου θα 'ναι λες κι η ψυχή ποτέ της ταξίδι να μην πήγε

και πως για εισιτήριο δεν έχεις παρά μονάχα τα ποδάρια σου κι όπου αυτά σε βγάλουν, σα θες τη διαδρομή εσύ να την ορίσεις, χλευάζοντας τους όποιους χαρτογράφους….