20

φοβάμαι....

Είναι κάτι φόβοι... ύπουλοι, δίχως ήχο με γεύση μεταλλική. 
Όσο βίαια, τόσο και γλυκά βρίσκεις τον εαυτό σου να μετράει τον δρόμο τους με βήμα, που  άραγε  αναγνώρισες ποτέ να'ναι δικό σου;
Κι ήταν το χέρι που απλώθηκε για συντροφιά, να σφίξει την παλάμη σου; 
εσένα έψαχνε ή κι αυτό γέννημα του φοβιού σου; 
ή ακόμα πιο πολύ μήπως το χέρι το παράσφιξες τσακίζοντας ότι φοβήθεις να μη χάσεις;



"Φοβάμαι τη μέρα, φοβάμαι το φως
το ψόφιο το βλέμα του δημοσίου
φοβάμαι τους δρόμους που γεννούν οδηγούς
κι εκείνους που έχουν εικόνα οσίου

Φοβάμαι τη μάνα και τον αδερφό
κι όσους μοιράζουν σαφείς οδηγίες
φοβάμαι τις θειάδες μου τις Κυριακές
γαμώτο, και του πατέρα μου τις αγωνίες

Δες ο κόσμος αυτός που βαδίζει σκυφτός
δεν ακούει, δεν κοιτά και σωπαίνει
ίσως κάποια στιγμή να θελήσει να πει
την καρδιά του ποιος φόβος βαραίνει

Φοβάμαι τις πρώτες ρυτίδες των άλλων
κι εκείνους που λένε δε θέλω να χάνω
μα απ' όλα φοβάμαι - στο λέω - πιο πολύ
όλους όσους με σπρώχνουν να πάω πιο πάνω

Φοβάμαι κι εσένανε που μ' αγαπάς
όταν μια μέρα τα μάτια θα ανοίξεις
μήπως μ' αλλάξεις μη μ' αρνηθείς
μα μωρό μου πιο πολύ φοβάμαι μήπως με πνίξεις

Και φοβάμαι κι αυτούς και φοβάμαι τους άλλους
και φοβάμαι τα οικεία και φοβάμαι τα ξένα
τους μικρούς τους φοβάμαι αλλά και τους μεγάλους
μα στο λέω πιο πολύ φοβάμαι εμένα"




20 εγύρισαν και είπαν:

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Κι αν φοβηθείς ξέρεις πως κάπου γύρω σου υπάρχει κάποιος για να σε ηρεμίσει... να σε κάνει να ξεπεράσει κάθα τι που σε τρομάζει!

"Μυστικά" φιλιά!!!

Margo είπε...

μαμουφάκι μου;...
Με αυτούς τους φόβους πορευόμαστε.. φοβάμαι πως είναι ο κανόνας να πνίγει ο ένας τον άλλον..
Μα τις στιγμές που ο ύπουλος φόβος γιγαντώνεται, αναζητώ κάπου ν' ακουμπήσω την ψυχή μου, κάποιον να τον διώξει χωρίς να μου ζητά ανταλλάγματα.. πάντα υπάρχει κάποιος με το χέρι απλωμένο να πιαστείς.

Έχω συνέχεια τη σκέψη σου το τελευταίο καιρό. Να μου είσαι καλά!

Μια αγκαλιά σφιχτή!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου!Με αγγίζει πολύ η ανάρτησή σου!Πόσο φοβόμαστε τον εαυτό μας και να πάμε ένα βήμα πιο πέρα...

Ευρύνοος είπε...

Φοβάμαι τον φόβο κι έτσι τον έχω ξεχάσει..
φοβάμαι να τρέμω και τό'χω ξεπεράσει..
γι αυτό μην φοβάσαι ότι σε τρομάζει,
να πάς παρακάτω χωρίς να σε νοιάζει..

καλημέρα και καλή βδομάδα τρελό :)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Μυστικό Μονοπάτι
και το πιο παράδοξο είναι ότι αυτός ο κάποιος δεν βρίσκεται και πολύ μακριά.
Αρκεί να στρέψουμε το βλέμα προς τα μέσα....

φιλιά κι από μένα κι ένα καλό απόγευμα!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

margo
πράγματι, μοιάζουμε τελικά όλοι μας τόσο πολύ...
Και πόσο μα πόσο σημαντικό να βρεθεί ο τρόπος, την κάθε φορά, να ισορροπεί ο φόβος.
Το αντίβαρο εκείνο το σωστό που ο φόβος να πάψει να είναι φρένο αλλά το τσίγκλισμα για δημιουργία...

Σου στέλνω μια σφιχτή αγκαλιά και πολλά φιλιά!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Με τα φτερά της ψυχής
ο φόβος, όπως άλλωστε και κάθε άλλη "γεύση" ζωής, εμείς τα χτίσαμε στον μέσα εαυτό μας.
Το μεγαλύτερο ταξίδι μας να τα γνωρίσουμε όλα από την αρχή ρίχνοντας τους φως καινούργιο.

Καλό σου απόγευμα!!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Ευρύνοοε
αυτό είναι κοάν...
και δε χωρά απάντηση!!!!

να' σαι κι εσύ καλά
και καλή σου βδομάδα κι από μένα:)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

tikto
στα λόγια μου έρχεσαι:))

φιλιά και καλησπέρες!!!

Korlakas είπε...

Δεν ξερω, δυσκολεύομαι να διαβάσω τέτοιες ώρες(και στιγμές).
Εμένα μία αγκαλιά με κάνει πάντα να φοβάμαι λιγότερο, κι ελπίζω να σε κάνει κι εσένα, γιατί αυτή έχω να προσφέρω.
...έστω και ιντερνετικά.
:*

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Μα αν δεν υπήρχαν οι φόβοι μας δεν θα είχαμε και την ανάγκη να ακουμπήσουμε κάπου,ενα άλλο χέρι,μια αγκαλιά για να βαδίσουμε παρέα και να τους ξεφορτωθούμε. ΦΙΛΊ!

OXΙά είπε...

Σοφοί οι φόβοι, Μαμούφι μου. Μας κρατάνε ζωντανούς.
Καλημέρα.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Korlaka
ένα μεγάλο φιλί
και μια τεράστια καλημέρα!!!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
πράγματι είναι κάποιες φορές που ο φόβος μπορεί να γίνει μέχρι και πολύτιμος σαν είναι η αφορμή για το παρακάτω βήμα.
Δυστυχώς όμως δεν είναι πάντα έτσι...

Όμορφη μέρα!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

OXIA
όταν δε μας σκοτώνουν....

πολλές πολλές καλημέρες

Ανώνυμος είπε...

Μη σκιάζεσαι ωρέ τους φόβους.
Κι εκείνοι φοβέρα θέλουν.
Smouts

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=OKfQwXMFkJs

..για ενα τιποτα συνηθως ειναι ο φοβος...
ο φοβος του φοβου..
Φως ε μαμουφακιον μου?
λιγακι φως κι εσωτερικο βλεμμα....
(κι ενα τραγουδι καμμια φορα
τον σκορπιζει λιγουλακι τον βρωμοφοβο...)

φιλακιααααααααα
κι αγκαλιααααααα
Υ.Γ εναν παρατηρητη που βρηκα, μπας κι ειναι ο δικος σου?

Roadartist είπε...

ενα τετοιο φοβο ειχα πριν χτυπησω, κακο προαισθημα

Ερωτευμένη Σχιζοφρενής είπε...

Φοβάμαι τη σιωπή σου.

Ελπίζω να είσαι καλά.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εύχομαι όλα να είναι καλά

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Back to Top