"Ουσιαστικόν" η λέξη...

Ο δάσκαλος στο σχολείο ήταν σαφής: "Πρόταση δίχως ρήμα δεν φτιάχνεται!".

Έλα όμως που υπάρχουν και κάτι άλλες λεξούλες που - όχι τυχαία - "ουσιαστικά" μας μάθανε και τις φωνάζουμε.

Που φανερώνουν την ουσία.

Αυτή που έτσι απλά υπάρχει. Που δεν έχει καμιά ανάγκη να δικαιολογήσει την ύπαρξη της κάνοντας ή παθαίνοντας κάτι. Που ο χρόνος κυλά από δίπλα της δίχως να την αφορά.
Αόριστος και μέλλοντας την κάνουν να γελά.

Προστακτική δεν υπάρχει ούτε και πρόσωπο καθώς η ίδια είναι όλα τα πρόσωπα και όλα τα προστάγματα μαζί...



"Φως. Δρόμος. Βήματα.

Αρμύρα. Σούρουπο. Χρώμα. Ήχος. Μυρωδιά. Άγγιγμα.

Νύχτα. Φεγγαρόστρατα. Παραμύθι.

Χρόνος. Νόστος. Θύμηση.

Ταξίδι. Κύκλος."