Από μικρό παιδί στα θαύματα επίστευα.
Και στη ζωή πορεύομαι πιστεύοντας
πως ένα - το λιγότερο - για μένα είναι ....
Μου ανήκει...
"Καληνύχτα Κεμάλ
αυτός ο κόσμος....."
.
(φωτογραφία παρμένη απ' την καρδιά της πόλης
που δείχνει τι μπορεί να υπάρχει λίγο πάνω απ' τα κεφάλια μας).
ήτανε
27 εγύρισαν και είπαν:
Είναι ωραίο να πιστεύεις στα θαύματα μη σταματήσεις ποτέ.. να το κάνεις...
Πίστευε και θα ρθεί...Ξέρω τί σου λέω!!!
Καλό σου βράδυ :)
Κι εσύ σε θαύματα πιστεύεις;
εξαρτάται το μέγεθος..
πάντως συμβαίνουν..
αλήθεια..
αλλά να αλλάξει ο κόσμος είναι μεγαλεπήβολο σχέδιο..
αν αλλάξουμε κόσμο εμείς;
πώς σου φαίνεται;
καλή βδομάδα :)
@Roadartist
Πραγματικά και να θέλω δεν μπορώ... Δηλώνουν παντού και πάντα την ύπαρξή τους άλλωστε :-))
Καλημέρα!!!
@ελίτσα
κι εγώ το ξέρω :)
Το τσιγκλάω όμως που και που η αχάριστη....
Όμορφη μέρα!!
@Ευρύνοε
μα καλέ μου τρελέ το πρώτο θάμα, ίσως το μέγιστο όλων, είναι η ίδια η ανάσα μας... Πώς λοιπόν να μην πιστεύω;
Για τον κόσμο ένα νομίζω: πως δεν υπάρχει άλλος παρά αυτός που στα μέσα μας καθρεφτίζεται. Άρα δικός μας είναι ότι θέμε τον κάνουμε :)))
Καλή σου μέρα και χρόνια σου πολλά!
Και για μένα, μόνο ένα είναι. Ένα μόνο μου ανήκει. Εκείνο που τόσες φορές είδα να επαναλαμβάνεται στα πόδια μου μπροστά.
...Στο χείλος του γκρεμού, πάντα φτερά θα βγάλεις. θα μάθεις να πετάς....
Αυτό το κόκκινο κασκέτο θα είναι πάντα τεράστιο για τα κεφάλια μας.
Πώς γίνεται μερικές λέξεις να τσιγκλάνε την καρδιά και αμέσως να υγραίνουν τα μάτια. Ίσως είναι η στιγμή που ένα πανέμορφο δειλινό και μερικές λέξεις από σοφό νου, έρχονται να θυμίσουν τα θαύματα που συμβαίνουν έτσι κι αλλιώς.
Καλημέρα!!!
Ό,τι είναι κατάλληλο για εμάς, πάντα μας βρίσκει, αν είμαστε ικανοί να περιμένουμε.
Αν δεν πιστεύουμε στα θαύματα, πώς θα τα αναγνωρίσουμε όταν έρθουν;
Αυτος ο κοσμος ειμαστε (και) εμεις -δυστυχως- Κεμαλ.
Και ειναι θαυμα που υπαρχουμε ακομα!
Καληνύχτα Κεμάλ
κοιμήσου ήσυχος
τα χρώματα στο δείλι αλλάζουν μόνο
ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ
Εσύ το θαύμα το είχες μέσα σου και τώρα δίπλα σου. Και γι'αυτό το θαύμα, θαύμα είσαι εσύ.
Η μικρή στο "χρόνια μας πολλά" κόρη σου είναι;
@φοραδίτσα
πόσο δίκιο έχεις... τα φτερά μας... ο κόσμος μας... το δικό μας πέταγμα... γιατί ο ουρανός - ο από πάνω μας - είναι ακόμα πανέμορφος!
@simple man
ευτυχώς!!
και είθε ποτέ μη μας χωρέσει γιατί τότε θα το έχουμε φέρει στα μέτρα μας. Και θα 'χουμε θαμπώσει το θάμα!
@Margo
το τσίγκλισμα δεν πιάνει ποτέ αν δε βρει κάτι για να ακουμπήσει.
Κρατάς κι εσύ Μargo μου πολλά θαύματα στα χέρια σου.
Να' σαι καλά!!
@Riski
έτσι νομίζω κι εγώ. Το "δικό" μας κάποια στιγμή θα μας ανταμώσει. Αρκεί να μη χάνουμε τη χαρά μας. Αυτή που είναι βαθιά και δεν λείπει ακόμα κι απ' το κλάμα μας.
Καλό σου βράδυ!
@Riski
έτσι νομίζω κι εγώ. Το "δικό" μας κάποια στιγμή θα μας ανταμώσει. Αρκεί να μη χάνουμε τη χαρά μας. Αυτή που είναι βαθιά και δεν λείπει ακόμα κι απ' το κλάμα μας.
Καλό σου βράδυ!
@Korlakas
εμείς και οι κατσαρίδες - τα πλέον ανθεκτικά είδη :)))
Αυτός ο κόσμος, πράγματι, είμαστε και εμείς... κι αυτό είναι και ευχή και κατάρα μαζί. Και η μεγαλύτερή μας πρόκληση!
@tikto
δεν ξέρω...
Όσο ο ουρανός - ακόμα κι ο αττικός - δεν μας έχει εγκαταλήψει ακόμα... εγώ πάντα θα είμαι με το μέρος του Κεμάλ :))
@ΟΧΙΑ
δεν υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα απ' το να κουβαλάς μέσα στο σώμα σου μια ζωή. Κι αυτό κανένας ορθολογισμός δεν μπορεί να το ανταγωνιστεί.
Το θέμα βέβαια είναι να κρατάς το θαύμα ζωντανό καθώς τα χρόνια περνούν και να μην ξεχνάς... (άκρως αντιθαυματικό πράμα ο χρόνος)
@tikto
αυτή η ξυνισμένη μούρη;
Ναι το "σκασμένο" δικό μου είναι... στα μισά περίπου χρόνια από όσα έχει τώρα!
τώρα ξέρω πως είσαι και από που σου βγαίνει το ενίοτε καλλιτεχνίζειν
@tikto
:-)))
Καλημέρα!!!
Πέρνα να γράψεις το ζώδιό σου!
Δυστυχώς ούτε λίγο μέσα στα κεφάλια μας δεν μπορούμε να δούμε. Καληνύχτα
Δημοσίευση σχολίου