25

αφήγηση

Βρέθηκα σήμερα να περπατώ στη βροχή.  Τυλιγμένη στο πανωφόρι μου με την κουκούλα σηκωμένη και τα χέρια στις τσέπες.

Στην αρχή έκανα να βιαστώ αλλά μετά άρχισα να χαίρομαι το ψιλόβροχο που μου έβρεχε το πρόσωπο, θυμίζοντάς μου πως η μόνη πραγματικότητα τελικά είναι εκείνη στην οποία εμείς στρέφουμε το βλέμα.

Μια χούφτα στίχοι:

"Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος πηγαίνει κλαίγοντας
Κανεὶς δὲν ξέρει νὰ πεῖ γιατί
Κάποτε νομίζουν πὼς εἶναι οἱ χαμένες ἀγάπες
Σὰν κι αὐτὲς ποὺ μᾶς βασανίζουνε τόσο
Στὴν ἀκροθαλασσιὰ τὸ καλοκαίρι μὲ τὰ γραμμόφωνα

Οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι φροντίζουν τὶς δουλειές τους
Ἀτέλειωτα χαρτιὰ παιδιὰ ποὺ μεγαλώνουν
Γυναῖκες ποὺ γερνοῦνε δύσκολα
Αὐτὸς ἔχει δυὸ μάτια σὰν παπαροῦνες
Σὰν ἀνοιξιάτικες κομμένες παπαροῦνες
Καὶ δυὸ βρυσοῦλες στὶς κόχες τῶν ματιῶν

Πηγαίνει μέσα στοὺς δρόμους ποτὲ δὲν πλαγιάζει
Δρασκελώντας μικρὰ τετράγωνα στὴ ράχη τῆς γῆς
Μηχανὴ μιᾶς ἀπέραντης ὀδύνης
Ποὺ κατάντησε νὰ μὴν ἔχει σημασία

Ἄλλοι τὸν ἄκουσαν νὰ μιλᾶ μοναχὸ καθὼς περνοῦσε
Γιὰ σπασμένους καθρέφτες πρὶν ἀπὸ χρόνια
Γιὰ σπασμένες μορφὲς μέσα στοὺς καθρέφτες
Ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ συναρμολογήσει πιὰ κανεὶς
Ἄλλοι τὸν ἄκουσαν νὰ λέει γιὰ τὸν ὕπνο
Εἰκόνες φρίκης στὸ κατώφλι τοῦ ὕπνου
Τὰ πρόσωπα ἀνυπόφορα ἀπὸ τὴ στοργή

Τὸν συνηθίσαμε εἶναι καλοβαλμένος κι ἥσυχος
Μονάχα ποὺ πηγαίνει κλαίγοντας ὁλοένα
Σὰν τὶς ἰτιὲς στὴν ἀκροποταμιὰ ποὺ βλέπεις ἀπ᾿ τὸ τρένο
Ξυπνώντας ἄσχημα κάποια συννεφιασμένη αὐγὴ

Τὸν συνηθίσαμε δὲν ἀντιπροσωπεύει τίποτα
Σὰν ὅλα τὰ πράγματα ποὺ ἔχετε συνηθίσει
Καὶ σᾶς μιλῶ γι᾿ αὐτὸν γιατί δὲ βρίσκω τίποτα
Ποὺ νὰ μὴν τὸ συνηθίσατε
Προσκυνῶ"

(Γ.Σεφέρης)

και από ένα παράθυρο ένα τραγουδάκι που σαν χάδι ταξίδεψε στον αέρα.  
Και σαν ευχή...


25 εγύρισαν και είπαν:

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

..να πω καλησπέρα..?
..και καλή βδομάδα..:-)

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Όμορφες οι βροχές της άνοιξης.. ξέρεις πως μετά η μέρα θα είναι πιο όμορφη!!!

Καλη βδομαδα!!!
"Μυστικά" φιλιά!!!

Korlakas είπε...

Πολύ γλυκιά η πραγματικότητα που στρέφεις το βλέμα σου.
Κι ας μην πιστεύω πως είναι η μόνη!
:*

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

bbimbo
μα και το ρωτάτε καλέ μου κύριε;
και βέβαια να πείτε!!!

... και καλά κρασά αν θέλετε επίσης :))

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Μυστικό Μονοπάτι
και βέβαια μετά από μια καλή βροχή αστράφτει ο τόπος...κι ομορφαίνει!!!

καλή σου εβδομάδα!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Korlaka
ουουου πόσες διαφορετικές πραγματικότητες... όσα και τα ζευγάρια μάτια που υπάρχουν...

να' σαι καλά!

OXΙά είπε...

Καλημέρα (λίγο μετά τα μεσάνυχτα). Με πάγωσε η βροχή με στέγνωσε η άλλη πλευρά που μου έδειξες.

ΛΕΩΝ είπε...

Κρύο ....κι η βροχή πάγωσε στη στέγη!
Καλή εβδομάδα...!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

"η μόνη πραγματικότητα τελικά είναι εκείνη στην οποία εμείς στρέφουμε το βλέμα"
να συμπληρωσω μια σκεψη μου μονο μαμουφιον
αν μπορουμε να δουμε μονο την υπαρχουσα κατασταση τοτε ενισχυουμε την υπαρχουσα κατασταση.
αν προχωρησουμε τη σκεψη μας περα απο αυτην
θα δουμε και το ουρανιο τοξο
που ακομα ουτε καν διαφαινεται...
καλημερα κοσμοιστορικον μαμουφιον!

Ανώνυμος είπε...

Πάντως όσο ποιητικά κι αν το περιγράψει κανείς, όσα λαμπερά κι αν μπορέσει να διακρίνει πίσω από την μπόρα η ουσία δεν αλλάζει. Βρέχει...

Φιλιά και καλή άνοιξη

tiktos είπε...

είναι στιγμές που και η λασποβροχή
δίνει την αίσθηση της διαύγειας και του χρώματος

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

OXIA
από αρχαιοτάτων χρόνων....πάντα δυο οι όψεις και διαλέγεις
(τον μέρφυ με το νόμο του μόνο μη πετύχω πουθενά...)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ΛΕΩΝ
κι έχει κι έναν παγωμένο αέρα έξω σήμερα...
καλή βδομάδα...

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

πεταλουδίτσα
στη σκέψη σου θα συμφωνήσω.
Κανένα κόλλημα - ακόμα και του βλέματος - δεν πήγε κανέναν ποτέ παρακάτω.

Κι είπαμε αν τον πετύχεις πουθενά τον άτιμο τον παρατηρητή φύλαξέ τον μου κι έρχομαι, γιατί όλο και μου την κοπανάει :)))

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

tikto
ποια είμαι εγώ για να σου πω ότι νεράιδες δεν υπάρχουν;

Φώτης είπε...

Καλησπέρα, Ελενίτσα!

Άσε τη βροχούλα να δροσίσει το δέρμα και την ψυχή σου.

Το ποίημα του Σεφέρη είναι αγαπημένο μου και η μελοποίηση που έκανε ο Πασχαλίδης εξαιρετικά εμπνευσμένη!
Πιστεύω πως το αποτέλεσμα θα άρεσε και στον ίδιο τον ποιητή!
Σου το χαρίζω:

http://www.youtube.com/watch?v=xneB2UK-_gE

Καλό βράδυ!

Margo είπε...

Μου αρέσει η βροχή αλλά αν είναι λάσπη με χαλάει πολύ. Όλα κόκκινα είναι και σήμερα:(

Καλημέρα μαμούφι μου

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Και σύ μες τη βροχή;

logia είπε...

η βροχή που τα ξεπλένει όλα;
ή η βροχή που ποτίζει;
που νοτίζει;
όλες της οι μορφές ευεργετικές...

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

φοραδίτσα
καλή μου κυρία τι έχω πάθει μαζί σας κι όλο σας μπερδεύω και σας αφήνω τελευταία;
αχ μη μου κάνετε μούτρα... παρακαλώ....

και βρέχει κιόλας ξανά σήμερα...

φιλάκι (για καλόπιασμα...ε;)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Foti
πολύ ωραία η μελωποίηση από τον Πασχαλίδη, μου άρεσε πολύ!

Κι όσο για την βροχή, αυτό που παλεύω είναι να μη της κρύβω το πρόσωπό μου αλλά αντίθετα να της ανοίγω τα χέρια μου.
Μόνο που δεν είναι πάντα εύκολο...

Όμορφο απόγευμα εύχομαι :))

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Margo
τόση λάσπη που μέχρι και η ανάσα στομώνει...

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

ελίτσα
και χωρίς ομπρέλα...
που πας κυρά μου; ε, που πας;

φιλί

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

logia
και ειδικά σαν είναι άνοιξη...
Λάσπη μόνο να μην φέρνει...

Καλό σου απόγευμα!

Ανώνυμος είπε...

Την επόμενη φορά, θα σας δείξω κατάμουτρα τα μούτρα που όντως σας κρατώ, για αυτό να μην επαναληφθεί... :))))))))))))

Back to Top