φθινόπωρο

ήρθε

 

 

με ξελόγιασε με χρώμα

με ξεμονάχιασε σε δάση όπου μόνο το τρίξιμο απ' το βήμα μου ακουγόταν

μου ψιθύρισε την φλυαρία - την άσκοπα χαρούμενη - των άγουρων βλαστών μες στην πληρότητα της ωριμότητάς του

με μέθυσε με τη δροσιά του πρωινού

μ' άλλαξε σε νεράιδα σε φυλλωσιές υγρές γεμάτες θάματα

μου χάρισε το γέλιο του σε χίλιες αποχρώσεις

  μου φερε και σοδειά, χάδι στον κόπο της ψυχής

κι όταν κουράστηκα αγκίδες μ' άφησε μέσα στ' ακροδάχτυλα

 
με ζέστανε

 
με χίλιους τρόπους 

κι ας λένε πως κρατάει θλίψη

(όλες οι φωτογραφίες από την φθινοπωρινή Βυτίνα)