μεγάλωσα σ' ένα υπόγειο κάπου στην Κυψέλη
η μάνα είχε φροντίσει το παράθυρο το μοναδικό να είναι καταπράσινο
η πόρτα αν και είχε κλειδαριά ποτέ δεν κλείδωνε
αν με τον ώμο την έσπρωχνες πάντα άνοιγε - σκεύρωνε βλέπετε πάντα με τους πρώτους νοτιάδες
ψηλά στο ράφι το ράδιο
ένα wega τεράστιο
ούτε εγώ δεν ξέρω πως το κατάφεραν οι δικοί μου να το έχουν
αυτό με μεγάλωσε
δεν ξέρω γιατί σήμερα τόσο ζωντανά το θυμήθηκα να παίζει ξανά και ξανά....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 εγύρισαν και είπαν:
Πάει η Λένγκω. Έγινε Helen.
Τυχαίο θα'ταν, μην ανησυχείς*
*( πάντα λέω ψέματα μετά τις δυο )
Αλλά και αν δεν είναι τυχαίο, δε μου φαντάζει και τόσο άσχημο.
OXIA
...και Helene και Helena κι ας μη συνεχίσω έχοντας και μια κάποια ευαισθησία με το όνομα
Ερωτευμένη
τυχαίο
έτσι λέω κι εγώ
τις καλημέρες μου :-)
Δημοσίευση σχολίου