Βδομάδα ήταν κι έφυγε...

Κοιτώ πίσω την εβδομάδα που έφυγε.

Και κανένα παράπονο δεν έχω. Είχε απ’ όλα.

Τι θρήνους για το χαμένο γιουροβιζιονοΐματζ μας, τι πατριωτική έξαρση που επιτέλους μάθαμε τον καταλληλότερο – ούψ λάθος λόγω κεκτημένης ταχύτητας - τον μεγαλύτερο ήθελα να πω έλληνα. Κι όλα αυτά διανθισμένα με παπαγαλάκια και βαρβάρους – όπως και να’χει, για μια ακόμη φορά, την εξωτική τη νότα δεν την αποφύγαμε…

Κι εκεί κάπου στα μέσα της βδομάδας να και το καινούργιο (;;): «καλή η ελευθερία της έκφρασης αλλά αν κανείς παραεκφραστεί -ωχου - κλείστου μωρέ το στόμα».

Έτσι με βάση την παραπάνω εξέχουσα αρχή κάποιοι - μετά από απειλές στους ανθρώπους του blog – αποφάσισαν πως η σίβυλλα έπρεπε να κλείσει για λίγο - για να «συναιτιστεί» πιθανότατα και να ξανασκεφτεί το κόστος του «παραεκφράζεσθαι»…

Κατά τα άλλα τα γνωστά… Η Αθήνα πάλι πνιγμένη στο δακρυγόνο – ειδικά με τη ζέστη το κοκτέιλ είναι μοναδικό – και στην παράνοιά της.

Η καλή μας η αστυνομία με αξιέπαινο ζήλο μας προστατεύει από μετανάστες, κουκουλοφόρους, μιαρά αναγνώσματα (βλ. κοράνι), και - κάπου πήρε το αυτί μου - και από μερικούς μερικούς που άλλη δουλειά δεν έχουν και φωτογραφίζουν τα ένστολα καμάρια μας.

Γι’ αυτό κι εγώ σαν είδηση της εβδομάδας ψηφίζω αυτό που διάβαζα στο χαμομηλάκι, όπου τρίχρονο κοριτσάκι αγοράζει μέσω internet έναν κανονικότατο εκσακφέα αξίας 17.200 ευρώ!!!