...κόκκινη κλωστή δεμένη...

... Άλλος τόπος, όπου λέγονταν πολλά παραμύθια, ήταν η θάλασσα.  Εκεί, στην ακρογιαλιά ή μέσα στην τράτα, καθώς οι τρατάρηδες περιμέναν γύρω απ' τη φωτιά ή τη ναυτική λάμπα να 'ρθει η ώρα για τα δίχτυα, ή όταν οι γεμιτζήδες ταξίδευαν ανοιχτά στο πέλαγο, μαζεύονταν όλοι στην πλώρη του καϊκιού κι έλεγαν παραμύθια για να περνάει η ώρα και να ξεχνιούνται.

Μεγάλα και ωραία παραμύθια ακούγονταν εκεί.

Επίσης είναι γνωστό, πως πολλοί καραβοκύρηδες μίσθωναν γέρους παραμυθάδες για να ψυχαγωγούν το πλήρωμα στα μακρινά ταξίδια.

Πάντως όσο κρατούσε το παραμύθι δεν επιτρεπόταν κανένας να το διακόψει...