12

κρατάω μαχαίρι.... πάμε για για χόρτα;



Δεν ξέρω αν το έχετε κάνει ποτέ στη ζωή σας.  Αν δεν, πρέπει να φροντίσετε να το πράξετε πάραυτα καθώς πρόκειται για μια από τις ύψιστες εμπειρίες ετούτης της ζήσης.

Κατ' αρχήν.  Εργαλείο απαραίτητο ένα μαχαίρι ανθεκτικόν, κατά προτίμηση μυτερόν (καθαρίζεις και το νύχι μετά).  Αξεσουάρ δεύτερο - επίσης αναντικατάστατο - η τσάντα.  Το είδος της επαφίεται στην οικολογική συνείδηση, στην πρακτικότητα και στο καρακιτσαριό σας. (φιλική συμβουλή αν  - τώρα πως να το πω - οι σεξουαλικές σας προτιμήσεις είναι λίγο διαφορετικές μην πάρετε τη prada μαζί,  το ροζ στο πράσινο φόντο του λιβαδιού βγάζει μάτι).

Α ναι και τα παπούσια επίσης... Τα δωδεκάποντα αντεδείκνυνται, προτιμήστε κάτι πιο καθημερινό, πιο casual, ούτως ή άλλως κώλος θα γίνουν...

Αφού λοιπόν εξοπλιστούμε, βήμα δεύτερον και βασικότατο.  Η επιλογή στόχου.  Που χτυπάμε;  Μην κάνετε το λάθος να ρωτήσετε ντόπιους και λοιπούς.  Θα σας αποπροσανατολίσουν.  Μέχρι σήμερα παραμένει ανεξιχνίαστο το βαθύ μίσος και ο αμείλικτος ανταγωνισμός όλων των χορτομαζευτών.  Είναι δε γνωστός ως "ο πόλεμος της χορταρούς" με μαφιόζικα χαρακτηριστικά και απαράβατη ομερτά.  



(βοϊδόγλωσσο το θαυματουργόν)

Οπότε βγαίνετε στη γύρα.  Τι στο διάολο κάπου θα το βρείτε το χωραφάκι... δε γίνεται να 'στε τόσο γκαντέμηδες.  Βγάζετε απ' τη κωλότσεπη τις φωτογραφίες που σας δώκανε για να αναγνωρίσετε τα χόρτα κι αρχίζετε...




(ξυνολάπαθο, το τσαχπίνικο)


Εδώ λοιπόν είναι το καλύτερο.  Η απόλυτη συγκέντρωση.  Το φωτισμένο κενό.  Η ύψιστη ευδαιμονία.  Αρκεί να μην έχεις βλαμμένη μέση - εκεί τη γάμησες - και το χωραφάκι να μη γειτνιάζει με σπίτια, στρούγκες, χωράφια και περιβόλια ποτιστικά ή μη.  Ελοχεύουν κίνδυνοι, γνωστοί μεν στους χορτομαζευτές αλλά μην ξεχνάς τον "πόλεμο" και την ύπουλη σιωπή.  Τυχαία νομίζετε πως εγράφη το φημισμένο άσμα σε στιγμή υψηλής έμπνευσης;  (η παραπάνω προειδοποίηση δεν αφορά στους προαναφερθέντες κρατώντες τη prada, το αντίθετο μάλιστα)

Αφού λοιπόν έχουμε οχυρώσει τα οπίσθιά μας συνεχίζουμε το έργο μας απερίσπατοι.  Μέχρι να γεμίσει η τσάντα ή μέχρι να σκυλοβαρεθούμε ή μέχρι να εμφανιστεί ο γείτονας.  Στην τελευταία περίπτωση τα μαζεύουμε όπως όπως και την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια (εξαιρούνται πάντα αυτοί με τις prada).



(κωλάγκαθο, η έμπνευσις)



Επιστρέφουμε στο σπίτι μας.  Αδειάζουμε τα χόρτα.  Πριν ταραχτείτε από την παρατήρηση συγγενών και φίλων "που ξέρουν" ,για το τι μάζεψες, να θυμάσαι ότι όλα τρώγονται.  Είναι που δεν τα έχουνε ανακαλύψει ακόμα.  


ΥΓ1:  Μια ακόμα συμβουλή χρήσιμη.  Ποτέ δεν κουβαλάμε πάνω από ένα μαχαίρι στο αυτοκίνητο.  Είναι και κείνα τα καλόπαιδα στημένα στο δρόμο που σε σταματάνε και σου κάνουνε το αυτοκίνητο φύλλο και φτερό.  Κι αν σου βρούνε πάνω από δύο μαχαίρια την χρωμάτισες.  Άκου με που σου λέω!!!

ΥΓ2Η ανάρτηση αυτή ήταν τάμα

12 εγύρισαν και είπαν:

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Μαμουφι έχω βγάλει πολλές φορές..
Χμ χμ είχα βγάλει..
Σκέτη απόλαυση. να τα βγάζεις ,να τα καθαρίζεις αμέσως για να μήν τά'χεις στο σπίτι.. Πάντα ύστερα από μια τέτοια εξόρμηση όλη νύχτα στον ύπνο μου έβλεπα πως βγάζω χόρτα..
Οι καραμπουζουκλήδες..το θεό τους δεν έχουν

Κι'αυτοί οι πιγκουϊνοι δεξιά...και από κάτω το χάλκεον χέρι...

Ευρύνοος είπε...

Προσωπικά μαζεύω ρόκα για σαλάτα που μ'αρέσει πολύ και μιά και έβαλες φωτό θα επιχειρήσω να μαζέψω (ξέρεις, τα είδη που δέν έχουν ανακαλύψει ακόμη;)

ευτυχώς δέν φοράω ούτε ψιλοτάκουνα ούτε παίρνω prada.. χαχαχα

απο χωράφια εδώ, άλλο τίποτε..
για καλό και για κακό θα πάρω και την αδελφή μου μαζί να μου υποδείξει τα "καλά"..

υγ: απαγορεύεται να έχεις πάνω απο ένα μαχαίρι στο αυτοκίνητο;
το σπαθί πιάνεται; :p

καληνύχτες :)

tiktos είπε...

Βγάλτε χόρτα κάνει καλό.
Στην υγεία.
Σε εσάς.
Και στους πέριξ.

Ανώνυμος είπε...

Που είναι παιδάκι μου
η ....βρούβα η μερακλίδικη; :))))

Όταν είναι η εποχή τους πάντως, μια φορά εβδομαδιαίως, ανελλιπώς, κλείνω για μανικιούρ με το μυτερόν μαχαιράκι. Με prada γαλότσες...
:P

OXΙά είπε...

Μαμούφι, είσαι μία άξια χορτομαζεύτρα. Πάντως το κωλάγκαθο κάποιος γείτονας θα το βάφτισε ;)

simple man είπε...

Μα αυτά είναι βοτανολογία μετά αφροδισιακών συμπληρωμάτων. Εύγε Μαμούφι.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@ελίτσα
πράγματι το να μαζεύεις χόρτα είναι τρόπον τινά ψυχοθεραπευτικό. Σα να πατάς κουμπάκι και να σταματάνε οι σκέψεις...

Όσο για τους πιγκουίνους... δεν τους είχα συνδυάσει με το "χάλκεον χέρι" Έπεσαν κάτι γέλια που δε φαντάζεσαι....

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@Ευρύνοε
Τα καινούργια είδη είναι αυτά που πάντα καταλήγουμε να μαζέψουμε όλοι όσοι δεν είμαστε επαγγελματίες χορτομαζευτές :-)))

Τα ψηλοτάκουνα και το τσαντικό σοφά πράττεις και τα αποφεύγεις :-)ενώ για το σπαθί τι να σου πω βρε παιδί μου... δεν ξέρω αν βολεύει για να βγάλεις χόρτα :-)))

Όμορφη χειμωνιάτική καλημέρα!!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@tikto
στο μυαλό μου μέσα είσαι βρε παιδί μου !

ΚΑΛΗ-ΜΕΡΑ!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@φοραδίτσα
βρούβες 'εν είχε. Η γκαντεμιά στα χωραφάκια που λέγαμε...

Πάντως το βόσκιμα ασύγκριτη εμπειρία... άλλωστε κάτι παραπάνω θα ξέρεις εσύ... Φοράδα είσαι βασική σου ασχολία είναι :-)))

Φιλιά και καλημέρες!!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@ΟΧΙΑ
κωλάγκαθο το λένε μόνο εκεί στα μέρη τα δικά μου. Που και πολλά χωράφια έχουμε αλλά προφανώς και πολλούς "γειτόνους" :-))

Τις καλημέρες μου!!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

@simple man
την ευλογία σας πάτερ !!!

Καλημέρα!!!

Back to Top