Στα Εξάρχεια προχθές μέρα μεσημέρι, - σεσημασμένη ώρα διαλείμματος από τη δουλειά, για τυρόπιτα λιάσιμο και λαθρανάγνωση στα περίπτερα της πλατείας - βρέθηκα μπροστά στην εξής σκηνή:
Κάποιοι αφού είχαν αποδώσει τα «δέοντα» σ’ έναν τύπο του φώναζαν να ξεκουμπιστεί και να μην ξαναπατήσει το πόδι του στην πλατεία.
«Τι στο διάολο γίνεται» αναρωτιέμαι και ζυγώνω.
Όπου και μαθαίνω ότι, ο τύπος που τον πήρανε με τα ξύλα ήταν γνωστός dealer, σουταρισμένος από τους «γνωστούς άγνωστους» της πλατείας, εδώ και καιρό και που τώρα για κάποιο λόγο πήρε θάρρος και έσκασε πάλι μύτη.
Χαζολόγησα λίγο ακόμα στην πλατεία και ξεκίνησα πάλι για το γραφείο. Στο δρόμο σκεφτόμουν ότι λίγα μέτρα πιο κάτω στην Τοσίτσα, ακριβώς την ίδια στιγμή ο ίδιος dealer μαζί με πολλούς του συναφιού του κάνουν παιχνίδι ανενόχλητοι υπό το βλέμμα των ειδικών φρουρών που στέκονται στην Μπουμπουλίνας.
Σχόλιο ουδέν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 εγύρισαν και είπαν:
Δημοσίευση σχολίου