Πρόποση

ΠΡΟΠΟΣΗ....

...στη μέρα που τα μάτια ανοίγουν ύστερα απο αιώνες
και βλέπουν καθαρά την αιτία των πραγμάτων

...στην ανάταση των απλών ανθρώπων στο ύψος της ψυχής τους
και της παραδόσης

...στον ανώνυμο που μεταμορφώνεται σε ήρωα
όταν οι επώνυμοι "σωφρόνως" σιωπούν

...στις διάνοιες τις αυτόφωτες και αυτοφυείς
που αδιαφορούν στις παλίρροιες των καιρών

...στην πρώτη εξουσία που δε θα φοβηθεί την παιδεία

...στο κράτος που δεν αναπαράγεται χωρίς την άδειά μας

...στην κοινωνία που αναγνωρίζει οτι ειναι εφεύρεση υπό δοκιμή

...στους ανθρώπους που επιτέλους εννοούν όταν η φύση εκδικείται

...στην ελπίδα των παιδικών ονείρων να επιζήσουν των ενήλικων φιλοδοξιών τους

...στην αγάπη που δεν υπόσχεται

...στη θυσία που αγιάζει την αμαρτία

...στο θάνατο που σβήνει τα λάθη

...στην ώρα που συναντάς ζωντανή την κοινή μνήμη

...στην φοβερή στιγμή που οι έλληνες συμφωνούν

...σε ότι αισθανθήκαμε ότι αγαπήσαμε ότι πιστέψαμε
ότι προδώσαμε ακόμα κι αν τώρα μας φαίνονται όλα τελείως απίστευτα 

Δ. Παπαδημητρίου