Μπλογκοπαίγνιον

Όχι δεν ήταν δικιά μου ιδέα να βγάλω τα άπλυτά μου στη φόρα.

Μου πέταξαν όμως το γάντι και είναι θέμα τιμής να ανταποκριθώ. Θέλει λέει το μπλογκοπαίγνιο που συνοδοιπόρος μου έκανε πάσα να μολογήσω – και μάλιστα χωρίς βασανιστήρια - 10+1 πράματα για μένα.

Αρχίζοντας λοιπόν, σας δηλώνω υπεύθυνα ότι είμαι μάνα (του δειλινού καμπάνα). Ή με άλλα λόγια συχνάκις πυκνάκις (;;;) υστέρω, υποχόνδρια και γκρινιάρα. Μέχρι που το βλαστάρι μου ανοίγει το στόμα το μελίρρυτον κι εγώ επανέρχομαι στα ίσα μου.

Φίλοι και γνωστοί διατείνονται ότι το πέρασμά μου δεν περνά ποτέ απαρατήρητο καθώς σαρώνει τα πάντα στο γύρω. Κυριολεκτικά όμως. Δεν μένει τίποτα όρθιο. Αυτό θα πει ταλέντο στο σπάσιμο. Όχι αστεία. Ο οικιακός - και όχι μόνο - εξοπλισμός έχει στενάξει.

Όπως επίσης μου αρέσει να μαγειρεύω. Αυτό το καταμαρτυρούν και τα μονίμως κομμένα, καμένα και ζουπηγμένα μου δάχτυλα (αλήθεια πόσο επικίνδυνο μέρος μπορεί να είναι μια κουζίνα;). Αν και εδώ θέλω εντόνως να διαμαρτυρηθώ για τα σχόλια του τύπου «πόση ώρα θέλει ακόμα το φαί για να καεί τελείως» και τα ρέστα, καθώς οι κακόβουλοι παραβλέπουν εξόφθαλμα το γεγονός ότι που και που μου ξεφεύγει κανα φαΐ και δεν καίγεται.

Κι αν από τα παραπάνω παραπλανηθείτε και με θεωρήσετε αφηρημένη εγώ θα σας πω ότι είναι θέμα οπτικής. Άλλωστε η αφηρημάδα είναι και ένα από τα γνωρίσματα της μεγαλοφυΐας. Η ωμή αλήθεια βέβαια είναι ότι αν το κεφάλι μου δεν ήταν κολλημένο στο σώμα μου σίγουρα κάπου θα ήταν ξεχασμένο.

Επίσης μου αρέσουν τα extreme sports όπως η κηπουρική και οι καλές τέχνες (τώρα το πώς και το γιατί γίναν extreme είναι μια άλλη μακριά και πονεμένη ιστορία και σίγουρα όχι της παρούσης).

Αγαπώ πολύ τα ζώα και στο σπίτι συγκατοικώ με δύο γάτες και μια αποικία ψείρες που ανελλιπώς φροντίζει να φέρνει η κόρη μου από το σχολείο.

Από καταγωγή είμαι ορεσίβια. Εγώ με λέω ανθεκτική οι άλλοι ότι τους δίνω τα μυαλά στο χέρι. (τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς).

Από φόβους τι να πω και τι να αφήσω… Τώρα τελευταία μάλιστα έχω αποκτήσει και μια καινούργια ψύχωση. Με την σιδερώστρα. Συμπτώματα πανικού και μόνο στη θέα της.

Άντε αυτά για την ώρα. Λίγο απότομα αλλά με αυτή την αυτοψυχανάλυση ράκος έγινα.

Μπορεί τους κανόνες να μην τους τήρησα ακριβώς. Αλλά κανόνες είναι αυτοί και η ύπαρξή τους ζωτικά εξαρτάται από την μη τήρησή τους.