Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν η Ελλάδα αρνούνταν δώσει αγώνα με το Ισραήλ, αν δεν επέτρεπε στη Μοσάντ να αλωνίζει στο "Παγκρήτιο" (και όχι μόνο).
Πιθανότατα θα αποκλείονταν από το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Και περήφανα θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η αξιοπρέπεια και το δίκιο δεν έχουν αντίτιμο.
Πώς το' λέγαν όμως στην αρχαία Ρώμη αυτό που ήθελε ο λαός για να μη δημιουργεί προβλήματα; "Άρτο και θεάματα"μήπως;
3 εγύρισαν και είπαν:
Ακριβώς έτσι το έλεγαν και ακριβώς αυτό που συμβαίνει εννοούσαν.
Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ,ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ Η ΤΙΜΗ μάλλον για πολλούς κρύβονται στην νίκη του ποδοσφαιρικού εγχώριου συλλόγου καθώς και στην καταβολή λίγων ευρώ σε αντίστοιχο τηλεμαραθώνιο αλληλεγγύης και αγάπης ... ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ...!!!...
Θα επαναλάβω κάτι που είχα ξαναπεί και πριν από λίγο καιρό.
Ότι δηλαδή δεν ξέρω ποιος μας έπεισε ότι ο κόσμος είναι τόσο μικρός όσο τα τετραγωνικά του σπιτιού μας και οι ίντσες της τηλεόρασής μας. Ποιος μας έπεισε ότι η χαρά είναι φτιαγμένη από νάιλον κι ότι ο θάνατος συνοδεύεται από διαφημίσεις….
Ξέρω όμως πως έτσι η ψυχή μουδιάζει και συρρικνώνεται. Η εξυπνάδα και η συνειδητότητα στομώνουν. Η συμπόνια και η αλληλεγγύη γίνονται τυπικότητα.
Δημοσίευση σχολίου